لچہ۔۔۔۔۔۔تُرْس
قدیر کلانچی
*
ھدا وَ زانت
مں بےوساں،گُلامے آں
منارا وس دگہ وَ نیست
پمیشکہ دور رپتگ آں
مں درپہ در وَ بیتگ آں
مں ھاک پہ سر وَ بیتگ آں
مں ھؤ گسر وَ بیتگ آں
مں کپتگاں وَ دورءُ در
وتی چہ میتگءَ گسر
چہ جندءِ مردماں چہ دور
دگہ مں شھرے رپتگاں
مں ترس اِتگ چہ رستراں
بہ گندئے بِیگْواہ بِہ بباں
بِہ گندئے ھؤ کشگ بِہ باں
پمیشکہ دور رپتگ آں
مں گنگءُ کور بیتگ آں
وتا چہ وت مں سستگ آں
سبب ھمیش بیتگ بس
کہ ترسےءَ ماں جاہ کتگ دل ءَ
*
