آزمانک
کانگڑو
الطاف بلوچ
نازاتون مرچی پدا ہما چارراہءَ گوْزگءَ اَت کہ دہ سال پیسر ہمے جاہءَ آئی کُلّءِ چراگ مُرتگ اَت۔آئیءَ دمے سارت کنگءَ کہورءِ ساھگءَ داشت کہ اے جاگہءَ ہما روچاں کہ آئیءِ زندء ُ بانداتءِ روژنائیءِ بیگواہی چمّء وت دیستگ اَت بلئے بے وسء ُ لاچار اَت ء ُ آئی دست ہچءَ نہ رس اِت۔
کوہءِ ٹُلّءِ سرا بالاچءَ کانگڑویے گون بال دئیگءَ اِنت بلئے آ وس کنت کانگڑو بال نہ کنت۔برے گوں ڈنگرےءَ مانگیشیت برے گوں سنگےءَ اڑیت۔نازاتون کہورءِ ساھگءَ نِشتگء ُ ڈلونکءِ سرا دانءِ ڈلگءَ اِنت۔۔۔ ء ُ پسء ُ دلوتانی رمگ اوں ہمے کشء ُ کِرّءِ زیدءَ چرگءَ اَنت۔بیگہءِ وھد اِنت کؤش وش وشءَ کشّگا اِنت۔نازاتونءَ زہیروکے دپءَ اِنت ۔دیم پہ دیمءِ ھلکءَ شہرءَ چہ مھمان اَتکگ اِتاںء ُ آ اوں گِسانی دپءَ اوشتوکء ُ نازاتونءِ زہیروکاں وشنود اِتاں۔بلئے نازاتونءَ ھچ سُدّے پِر نہ اَت کہ کشء ُ کِرّءَ چے بووگءَ اِنت۔آ گوں وتی ڈلونکء ُ زہیروکءَ جتائیں دنیائےءَ مُشکُول اَت بلئے آئی سُدّء ُ ھیال گوں بالاچءَ اَت۔برے برے چمّے چِست کُت اَنت داں بالاچ انگتءَ کوہءِ ٹُلّءِ سرا گوں کانگڑوءَ مانگیش اِتگء ُ وتی وابانی بال دئیگءِ جہدءَ اِنت۔آ برے سستگیں بندیکءَ یکے دومی سراں جوڑ دنتء ُ برے کانگڑوءِ پرُشتگیں داراں بدل کنت،برے کانگڑوءِ دُمبءَ بستگیں دراجیں پُچُّکاں کسانء ُ مزن کنت برے اے لٹّکءَ چہ کانگڑوءَ سِندایتء ُدُور کنت۔ وھد عصر کزا اِنت گْواتءَ شیِکّگے مان ،بلئے۔۔۔کانگڑو بال نہ کنت۔پُرّیں ہفتگے بیت کہ بالاچ ہر بیگہ گوں کانگڑوءَ گلائیش اِنت بلئے آئیءِ کانگڑو بال نہ کنت۔
نازاتون اوں دلءَ بژنیِگ اِنت کہ آئیءِ یکّیں بچّ اینکس جہد کنت بلئےآ کانگڑوءِ بال دئیگءَ سوبین نہ بیت۔آئیءِ دلءَ اے کانگڑویے نہ اِنت بلکنءَ بالاچءِ زندءِ واب اَنت کہ آ بُرز رَوگ لوٹ ایت،مزنیں مردمے بووگ لوٹ ایت بلئے آئی دیمءَ باریں چہ پیمیں اڑاند اَنت کہ آئیءَ را بال کنگ نئیل اَنت۔پرے ھبرا نازاتون اوں برے برے شپانی نیمءَ کہ وابءَ جہہ سِر اِت آئیءَ بالاچءِ پیشانی چُکّ اِتء ُ پرائی مزنیں چُرتےءَ کپیت۔ھدا بزانت کہ نازاتونءِ دلءَ چے پیداک اَت بلئے آئی کہ شپاں بُست کُت تہ وتی بشانگءِ تہا نشتء ُ بالاچءِ سرے لتارتء ُ ہُلُک ہُلُکءَ گریتے۔ھدا بزانت آئیءَ را وتی ھدا مرزی ئیں جود یات اَتک یا کہ بالاچءِ ایوکیء ُ بزّگیء ُ بے سوبی۔۔۔!
روچ جہل کپان اَت،ساھگ دْراج کش اِتاںء ُ گوْاتءِ زیمر اوں کم تَرّان اَت ،نازاتون ءِ زہیروکانی الھانء ُ ڈلونکءِ توار بند بوت۔آئیءَ چم شانک دات اَنت داں بالاچءِ کانگڑو انچو بُرز اِنت کہ آئیءِ گُمانءَ نہ بوتگ۔نازاتون گلءَ بال اَت کہ آئی نِزّءَ بالاچ وتی منزلءَ سر اِنت۔۔۔بلئے ہر نیمگءَ چمّاں شانک دنت داں بالاچ گندگ نہ بیت۔نازاتونءَگنوکی آں زُرت ء ُ سردرا جیگ بند پچء ُ دیم پہ ہما کوہءُ شیپانی نیمگءَ رہادگ بوت کہ آؤدا بالاچءِ کانگڑوءِ بندیک گوں زامُری دْرچکےءَ اَڑ اِتگ اَتء ُ بال اَت۔۔۔بلئے ہر نیمگءَ پول ایت داں بالاچ گِندگ نہ بیت۔آئیءِ کُوکارء ُ پُووانکاں تیوگیں جہان سرا زرتگ اَت۔اے جنگلءِ جناورء ُ دلوت آگُرّ اِتگ اِتاں بلئے بالاچ۔۔۔بالاچ ھچ نیمگءَ گندگ نہ بوت۔
نااُمّیتیءِ دہ سال آئیءَ چرے جاگہء ُ جھگیراں دُور دگہ جاہء ُ ہندےءَ گْوازینت،کسءَ نہ زانت کہ بالا چ اگول یےءَ بُرتگ یا چُک برء ُ دگہ جناورےءَ وارتگ ۔بلئے آئیءِ پدء ُ رند ھچ نیمگءَ گندگ نہ بوت اَنت۔مرچی دہ سالاں پد نازاتون ہمے کہورءِ ساھگءَ دمے سارت کنگءَ نشتگ ء ُ وتی ہما زہیروکانی سھتاں گیِر آرگءَ اِنت ۔۔۔بلئے اے بری موتکانی زیمر چاریں نیمگاں الھان اَنت۔ہر ندارگ پُرسیِگ اِنتء ُ ہر نیمگءَ نازاتونءِ دلءِ توار موتکےءِ دروشمءَ گْواتءِ شیکّگاں گوں تالان بووگءَ اَنت۔آئیءِ کاروان سھتےءَ پد دیمءَ جُنزان بوت۔
یکبرے پدا بیگہءِ وھداِنت ء ُ نازاتون ءِ کاروان ناکو مِیرزاؔءِ میتگءِ نزیکءَ سَر اِنت۔مرچیگیں بیگہءَ پدا نازاتونءِدلءِ درھیِکگ گیش بوت اَنت۔آئیءَ دیست کہ ہمے دگّءِ سرا کہ آ روگا اِنت ،ھیکّانی رمگےءِ پد اَنتء ُ آزمانءِ دیمءَ چمّاں شانک دنت داں میِرزاءِ بچّءِ کانگڑو سکّ بُرز بال اِنت۔
٭٭٭
